Funkcje wkładki usznej do aparatu słuchowego.
Wkładka douszna łączy aparat słuchowy z naszym uchem. Transportuje ona wzmocniony przez urządzenie dźwięk poprzez kanał uszny do błony bębenkowej. Wbrew pozorom od jej wykonania zależy nasz komfort słyszenia. Nieprawidłowo wykonana będzie powodem sprzężeń zwrotnych (wtedy aparat głośno piszczy). Każda wkładka jest wykonywana dla każdego pacjenta indywidualnie na podstawie wycisku pobranego z ucha. Klasyczne wkładki są przeznaczone do aparatów typu BTE (zausznych).
Ważne jest, aby wężyk łączący aparat słuchowy z wkładką miał odpowiednią długość, aby był czysty i elastyczny. Jeśli wężyk jest za krótki użytkownik aparatu odczuwa niemiłe ciągnięcie przy wkładce. Jeżeli jest on za długi, trudno jest odpowiednio umieścić aparat słuchowy za uchem, wężyk wygina się, powodując zakłócenia lub blokując drogę dźwięku. Wkładkę uszną należy utrzymać w czystości. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby była ona prawidłowo umieszczona w uchu. W przeciwnym wypadku zniekształcenia lub słaby efekt wzmocnienia mogą sprawić, że użytkownik zniechęci się do aparatu.
Rodzaje wkładek usznych.
Wkładki zamknięte twarde
To najpopularniejszy rodzaj wkładki. Jest ona wykonana z twardego – zazwyczaj przeźroczystego – tworzywa – akrylu. Wkładki tego typu mogą posiadać otwór wentylacyjny zapewniający wymianę powietrza pomiędzy kanałem usznym a otoczeniem. Zapewnia dobrą stabilność. Wkładki twarde ze względu na sposób montażu wężyka możemy podzielić na:
- Wkładki twarde ze stałym wężykiem – przewód dźwiękowy jest zamocowany na stałe. Nie ma możliwości jego samodzielnej wymiany, ale za to wkładka jest dyskretniejsza
- Wkładki twarde z rożkiem – do wkładki jest przymocowane specjalne plastikowe kolanko do którego dopiero jest mocowany przewód dźwiękowy (na wcisk) – dzięki temu użytkownik ma możliwość samodzielnej wymiany wężyka. Jednak samo plastikowe kolanko jest bardziej widoczne
Wkładka twarda ażurowa
Odmiana wkładki twardej, w której zmniejszono część styczną z muszla uszną. Jest dyskretniejsza od wersji pełnej oraz bardziej odpowiednia dla osób z tendencją pocenia się.
Wkładki zamknięte miękkie
Wkładki miękkie są wykonane z tworzywa silikonowego (np. z Bioporu). Dzięki użytemu materiałowi wkładki są antyalargiczne, oraz zapewniają dużą szczelność – przez co są polecane do dużych ubytków słuchu. Wkładka nie posiada otworu wentylacyjnego – tak jak wersja twarda, a wężyk jest montowany bezpośrednio, bez plastikowego kolanka oraz można samodzielnie go wymienić. Dzięki miękkiemu materiałowi z którego są wykonane wkładki łatwo się mocuje w uchu oraz zapewniają mniejsze ryzyko urazów – przez co są szczególnie polecane dla dzieci.
Wkładki otwarte
Są to wkładki składające się z wężyka dźwiękowego na końcu którego znajduje się specjalna nasadka chowająca się całkowicie w kanale słuchowym. Wężyk jest dodatkowo przytrzymywany za pomocą ażurowego – praktycznie niewidocznego elementu wkładanego jak klasyczna wkładka pełna. Tego typu wkładki nie nadają się dla osób z bardzo dużym ubytkiem słuchu. Są odpowiednie dla wysokoczęstotliwościowych niewielkich ubytków.
Wkładka wewnątrzkanałowa
Do aparatów wewnątrzkanałowych oraz wewnątrzusznych typu CIC, ITC oraz ITE. Wkładka jest tak naprawdę obudową aparatu i podobnie jak inne jest wykonywana dla każdego pacjenta indywidualnie
Prawidłowe umieszczanie wkładki w uchu.
Umieszczanie aparatu słuchowego i wkładki w/na uchu. Aparat słuchowy należy wyłączyć lub ustawić poziom głośności na najniższym poziomie
- Zaokrąglona część wkładki odpowiadająca kształtowi małżowiny usznej, powinna być skierowana do tyłu. Najpierw należy włożyć wkładkę do przewodu słuchowego jednocześnie przytrzymując dolną część wężyka.
- Można sobie pomóc delikatnie odciągając drugą ręką małżowinę uszną do tyłu i w górę.
- Po włożeniu wkładki do ucha, zakładamy aparat za ucho tak, aby rożek opierał się wygodnie na uchu blisko głowy.
Zdejmowanie aparatu i wkładki z ucha
- Rozpoczynamy zdejmowanie aparatu od części znajdującej się za uchem.
- Następnie należy delikatnie wyciągnąć wkładkę uszną z przewodu słuchowego, przytrzymując za dolną część wężyka. Podczas wyjmowania wkładki z ucha aparat słuchowy powinien być wyłączony. Wkładkę należy wyjmować delikatnie.
Czyszczenie i konserwacja wkładki usznej.
Konieczność czyszczenia wkładki usznej zależy od indywidualnych potrzeb użytkownika aparatu, ale w większości przypadków czyszczenie jej raz lub dwa razy w tygodniu wystarcza.
- Najpierw musimy odłączyć wężyk łączący wkładkę z rożkiem aparatu słuchowego.
- Następnie wkładkę i wężyk możemy opłukać pod bieżącą, letnią wodą.
- Do naczynia wsypać 1 torebkę środka oczyszczającego OHO zalać wodą o temperaturze 500C i włożyć wkładkę z wężykiem na przynajmniej 10 minut.
- Po wyjęciu wkładki z naczynia, opłukujemy ją pod letnią, bieżącą wodą.
- Wkładkę wycieramy do sucha miękką ściereczką. Dźwiękowód suszymy przedmuchując go powietrzem. Do tego celu można użyć specjalnej gruszki. Jeśli we wkładce znajduje się kanał wentylacyjny, należy go przedmuchać, aż będzie całkowicie suchy.
- Wkładkę należy ułożyć na materiale dobrze absorbującym wodę i pozostawić na noc do całkowitego wyschnięcia. W tym celu należy ułożyć tak, aby wylot dźwiękowodu był skierowany do dołu, a znajdująca się w nim woda mogła wypłynąć. Wkładkę i wężyk można połączyć z aparatem dopiero wtedy gdy będą całkowicie suche. Ponieważ woda i wilgoć może spowodować zakłócenia podczas korzystania z aparatu słuchowego. Należy pamiętać aby regularnie przedmuchiwać wkładkę i wężyk przy pomocy specjalnej gruszki.
- Ostatnim krokiem jest podłączenie wkładki z wężykiem do aparatu słuchowego. Plastikowy wężyk musi być zawsze miękki i elastyczny. Jeżeli zrobi się twardy i zabarwi się na żółto, należy go wymienić. Gdy wkładka i aparat słuchowy znajdują się na swoim miejscu, można włączyć aparat.
